The Wind-Down Bird Chronicle

Συχνά, όταν ψάχνω κάποια πληροφορία που μου είχαν μεταφέρει μέσω ιμέιλ, γράφω μια λέξη κλειδί στην αναζήτηση. Έτσι βλέπω μια λίστα με τα ιμειλ που έχουν αυτή την λέξη και διαλέγω αυτό που χρειάζομαι…Ύστερα, όταν έχω χρόνο και όρεξη ανοίγω και δυο-τρια άλλα που συνεμφανίζονται στη λίστα και που αποτελούν την καταγεγραμμένη μνήμη παλαιότερων συνομιλιών με φίλους. Μια λεκτική αναλογία φωτογραφίας.

Σήμερα βρήκα τη στιχομυθία που ακολουθεί:

-[…]οσο το νοιωθω ετσι λιγα μπορώ να κανω. μπορώ να μην πιέζω, αλλα οχι να μην πονάω.

-διάβασε το βιβλίο που διαβάζω τώρα και που το ξέρεις καλύτερα από μένα: κι αν δε μπορείς να σώσεις ένα δάσος, αξίζει να σώσεις ένα πουλί.

-φοβάμαι οτι το δικό μου το πουλί δε θα σωθεί ομως.

-επειδή;

-επειδή το δικό μου θελει χαδια ρε ALm...

Με πιάνει μια ψευτο-ντροπή όταν διαβάζω την αλληλογραφία μου με συγκεκριμένα άτομα. Διότι με συγκεκριμένα άτομα, έχουμε μια τάση να γινόμαστε δραματικοί, κωμικοτραγικοί και αστείοι και να μην το καταλαβαίνουμε, ή και που το καταλαβαίνουμε να μην τα καταφέρνουμε να γελούμε. ε, καλά, μερικές φορές γινόμαστε και γελοίοι και το καταλαβαίνουμε - ίσως γι αυτό δεν γελούμε.